تبیین مؤلف ههای شادمانی و مثبت گرایی در اشعار عروة بن الورد

Abstract

علیرغم اینکه زندگی شاعران صعالیک جاهلی، آمیز های از آوارگی و تنگدستی است، همواره زندگی عیّاری را ترجیح داده، بر اصول آن پای فشرده و بر جلو ههایش بالیدهاند. این گروه نسبت به پدیدة نگاهی مثبت داشتند؛ از این رو در تصویرهای شعری امیر صعالیک، عروة بن الورد، اثری از » صعلکه « ناخرسندی دیده نمی شود. در سرودههای این شاعر، نشانههای شادمانی، رضایتمندی و بهزیستی به چشم میخورد. در این جستار، با واکاوی دیوان عروه، تحلیل درونمتنی و سنجش سرودههای شاعر مفاهیم روان شناسی، مثبت نگری عروه به سیرة عیّاری و شادمانی وی از زندگی صعلوکی تبیین شده است. همچنین علل شادمانی عروه بررسی گردید و معلوم شد که عزّت نفس، مشارکت اجتماعی و خوش بینی از عوامل شادمانی و رضایتمندی این شاعر عیّار بوده است.