برون‌رفت تومیستی از مساله "نجات به مثابه شری طبیعی"

Abstract

یکی از چالش‌های الهیات معاصر، شرور طبیعی است. در جستار حاضر، بیان خواهد شد که از آنجا که انسان‌ها اغلب در پدیدآمدن شرور طبیعی نقشی ندارند، یکی از مصادیق شر طبیعی مساله نجات و سعادت انسان‌هایی دانست که یا سال‌ها پیش از ظهور ادیان می‌زیسته‌اند و یا به دلایل مختلف از مواجهه با پیام نجات‌بخش خداوند محروم مانده‌اند. از این رو، می‌توان گفت که مساله امکان یا امتناع نجات چنین انسان‌هایی هم می‌تواند در زمره مباحث الهیاتی به‌ویژه الهیات مسیحی قرار گیرد و هم در زمره مباحث فلسفه دین. این مساله با رویکردهای کثرت‌گرایی و انحصارگرایی در الهیات مسیحی نیز مرتبط می‌شود. اما براساس الهیات تومیستی، اگرچه خداوند پیام خود را در زمان و مکان خاصی در مسیح متجلی نموده ولی با داشتن تصوری درست از خدا و اوصاف او، درخواهیم یافت که خداوند هرگز، انسان‌ها را از مواجهه با پیام نجات‌بخش خود محروم نساخته است.