پهنه بندی مهمترین شاخص های کیفیت خاک جهت امکان طرح توسعه بیولوژیک مناطق بیابانی و جلوگیری از فرسایش خاک (مطالعه موردی: تالاب هامون)

نویسندگانسیدعلی موسوی,ابو الفضل رنجبرفردوئی,حسن برابادی,اسماعیل زمانی
همایشدومین همایش ملی بیابان با رویکرد مدیریت مناطق خشک و بیابانی
تاریخ برگزاری همایش۲۰۱۴-۱۱-۱۱
محل برگزاری همایشسمنان
نوع ارائهسخنرانی
سطح همایشملی

چکیده مقاله

خاک مهمترین عامل استقرار و پراکنش گیاهان در مناطق خشک و بیابانی می باشد. همچنین بهترین روش جهت احیاء این مناطق توسعه بیولوژیک است. هدف از انجام این تحقیق پهنه بندی مهمترین خصوصیات شیمیایی خاک(هدایت الکتریکی و اسیدیته) موثر در طرح های توسعه بیولوژیک در منطقه تالاب هامون است. پس از تهیه نقشه کاربری اراضی، نمونه برداری با پراکنش مناسب از واحدهای کاری انجام گرفت. نمونه¬های برداشت شده در آزمایشگاه پژوهشکده تالاب هامون آزمایش شد. نتایج آزمایشات توسط نرم افزار Surfer پهنه بندی گردید. نتایج نشان داد میزان هدایت الکتریکی خاک منطقه بین ds/m 15-5/2 می¬باشد. بیشترین میزان شوری مربوط به مناطق جنوب غربی و شمال شرقی و کمترین میزان شوری مربوط به مناطق میانی و شمال غربی و جنوب شرقی می¬باشد. همچنین میزان اسیدیته منطقه بین 25/8-05/7 می¬باشد. کمترین میزان اسیدیته مربوط به قسمت وسیعی از مناطق شمال غربی و منطقه کوچکی از جنوب غربی منطقه و بیشترین میزان اسیدیته مربوط به مناطق شمال شرقی و بخش کوچکی از مناطق میانی می¬باشد. در مجموع خاک منطقه از لحاظ کیفیت شیمیایی در نقاط مختلف متفاوت می باشد که جهت عملیات توسعه بیولوژیک و جلوگیری از فرسایش خاک، توجه به گونه¬های سازگار با توجه به نقشه¬های هم پتانسیل هدایت الکتریکی و هم پتانسیل اسیدیته الزامی است.