بررسی اثر شوری بر محتوای آب نسبی و محتوای کلروفیل گونۀ قره¬داغ (Nitraria schoberi)

نویسندگانمجید قربانی,ابو الفضل رنجبرفردوئی,فاطمه پناهی,جواد عطارها,نوید مرزبانی
همایشThe fourth International Conference on Enviromental Challenges and Dendrochronology
تاریخ برگزاری همایش۲۰۱۴-۵-۱۴
محل برگزاری همایشساری
نوع ارائهسخنرانی
سطح همایشبین المللی

چکیده مقاله

شوری یکی از مهم¬ترین عواملی است که سبب کاهش و گاهی اوقات نابودی رستنی¬های مناطق خشک و نیمه¬خشک می‌گردد. این تحقیق به‌منظور بررسی اثرات تنش شوری بر محتوای آب نسبی (RWC) و محتوای کلروفیل در گونۀ گیاهی قره¬داغ (Nitaria schoberi)، اجرا گردید. به‌منظور انجام این تحقیق، مجموعاً 20 گلدان آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی و در 4 تکرار مورد استفاده قرار گرفت که تیمارهای آزمایش عبارت از یک تیمار کنترل و 4 تیمار با سطوح شوری مختلف است که به آنها نمک NaCl، با غلظت‌های 0، 86، 160، 204 و mM NaCl246 اضافه گردید. آنالیز آماری داده¬ها با نرم‌افزار SPSS انجام پذیرفت. تیمار 1 (mM NaCl86) بیشترین محتوای کلروفیل a و b، و همچنین کمترین مقدار تخریب رنگدانه را به‌دست آورد. تفاوت معنی‌داری در میزان کاروتنوئید در تیمارهای مختلف وجود نداشت. در محتوای آب نسبی برگ نیز تیمار 1 بهترین عملکرد را به¬دست آورد. می‌توان این‌گونه نتیجه گرفت که قره¬داغ در شوری¬های کم (mM NaCl86) بهترین عملکرد در محتوای کلروفیل و محتوای آب نسبی از خود نشان داد.