تبیین تأثیر فرم و فرآیندهای ژئومورفیک در توسعه فیزیکی سکونتگاه شهری یاسوج

چکیده مقاله

پژوهش حاضر به بررسی مکانهای مناسب گسترش سکونتگاههای شهر یاسوج با توجه به فرمها و فرایندهای طبیعی موجود در منطقه پرداخته است. در این راستا با توجه به ویژگیهای طبیعی منطقه 5معیار، 15 زیر معیار و 84 کلاس جهت دستیابی به اهداف شناسایی شد. ابتدا با گردآوری نقشههای پایه شهر یاسوج، مبادرت به هیه و تحلیل لایههای پارامترهایی نظیر شیب، جهت شیب، طبقات ارتفاعی، و.... گردید. سپس با استفاده از فرآیند تحلیل سلسله مراتبی عوامل مربوطه مورد ارزیابی قرار گرفت و تعیین وزن گردید. در پایان لایه های رستری عوامل در محیط نرم افزار ArcGIS 10 با یکدیگر تلفیق و نقشه نهایی گسترش سکونتگاه شهری یاسوج ترسیم گردید. نهایتاً جهت تأیید نتایج، نقشه ارائه شده با نقشه فعلی شهر مورد ارزیابی مقایسهای قرار گرفت. نتایج نشان میدهد که در بین عوامل موثر، زیر معیارهای شیب، جنس سازند و فاصله از سکونتگاه به ترتیب به عنوان مهم ترین عوامل در تعیین مکان گزینی سکونتگاههای شهری یاسوج شناسایی شدهاند. بر اساس نقشه نهایی 46 / 13 ( % 69 / 37 کیلومتر مربع( از مساحت منطقه مطالعاتی برای توسعهی سکونتگاه شهری بسیار مناسب و 44 / 24 ( % 406 / 68 کیلومتر مربع( مناسب می باشد. نتایج حاصل از ارزیابی دقت مدل و نقشه مکانگزینی فعلی شهر یاسوج روندی صعودی را برای توسعه سکونتگاههای شهری نشان داده و بیانگر دقت مدل مزبور است.