امکان‌سنجی بهبود متالورژیکی کارخانه تغلیظ۲ مجتمع مس سرچشمه با انتقال کنسانتره پرعیار واحد اول رافر به خوراک سلول ستونی

چکیده مقاله

درفاز اول کارخانه تغلیظ2 مجتمع مس سرچشمه از 8 سلول RCS130 به‌عنوان مرحله پرعیارکنی اولیه استفاده شده‌است که هردو سلول تشکیل یک واحد رافر می‌ دهند و کنسانتره واحد اول از نظر متالورژیکی دارای شرایط مطلوب‌تری نسبت به سه واحد دیگر می‌باشد. به‌منظور بررسی عملکرد کارخانه تغلیظ2 مجتمع مس سرچشمه نمونه‌برداری ازمدارفلوتاسیون فاز1 کارخانه تغلیظ2 انجام شد. طبق نتایج، کنسانتره رافر واحد اول اختلاف مشهودی در پارامترهای متالورژیکی نسبت به کنسانتره واحدهای بعدی رافر دارد و قابلیت انتقال مستقیم به مراحل بعدی را دارد. بیش از 60% مس ورودی به مدار توسط واحد اول رافر شناور می‌شود که انتقال مستقیم این بخش از کنسانتره به خوراک سلول ستونی علاوه بر کاهش انرژی مصرفی جهت خردایش، موجب کاهش حجم ورودی به سلول شستشو شده که به تبع آن می‌توان میزان بارکشی از سلول‌های رافر(تامین کننده خوراک سلول شستشو) را افزایش داد. همچنین از آنجا که حدود 11% مس ورودی به مدار همان ابتدا وارد باطله سلول‌های رافر شده و به‌طورکلی ازمدار خارج می‌گردد با افزایش بارکشی از سلول‌های رافر می‌توان میزان مس هدررفته را کاهش داد. بیش از 90% بازیابی مدارهای فلوتاسیون مربوط به مرحله رافر می‌باشد، بدین معناکه بهترین راه جهت جلوگیری از هدررفت مس در مدارهای فلوتاسیون و افزایش بازیابی کلی؛ کاهش میزان مس هدررفته در مرحله رافر است. با بررسی‌های انجام شده مشخص گردید کنسانتره واحد اول رافر با عیار مس 20.84% و بازیابی 63% قابلیت انتقال به خوراک سلول ستونی را داراست به‌طوریکه میزان کانی‌های گانگ نظیر پیریت و سیلیس نیز در حد مجاز قرار دارد.