برسی تطبیقی انسانشناسی مدرن و آموزه های نبوی ص

چکیده مقاله

انسان‌شناسی شاخه‌ای از هستی‌شناسی است که به لحاظ تبیین هویت واقعی انسانی، پشتوانگی نظام‌های اخلاقی و اجتماعی و معنا‌بخشی زندگی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. انسان‌شناسی مدرن که عمدتا در دیدگاه‌های مبتنی بر نگرش‌های اومانیستی و روانشناسی متأثر از آموزه‌های اگزیستانسیالیستی ظهور نموده است اگر چه در تفسیر «هویت انسانی» اندیشه‌ها و جوامع بسیاری را تحث تأثیر قرار داده‌ است، اما تاکنون نتوانسته‌ انسان را از بحران‌های فرارو خلاصی بخشد. این مهم تنها در آموزه‌های نبوی و با طرح نظریة «فطرت» یا سرشت مشترک انسانی و ارائة تفسیر روشنی از انسان و هویت واقعی او میسر گردیده است. انسان‌شناسی را می‌توان به لحاظ روش‌های متنوع شناختی نظیر تجربی، عرفانی و فلسفی بررسی نمود، اما روش این مقاله روشی مبتنی بر آموزه‌های وحیانی و نبوی است که خود روشی دینی و به زبان جهانی فطرت است.