نویسندگان | احسان اسماعیلی طاهری |
---|---|
نشریه | مطالعات زبانی بلاغی |
ارائه به نام دانشگاه | سمنان |
شماره صفحات | ۳۵-۵۴ |
نوع مقاله | Full Paper |
تاریخ انتشار | ۱۳۹۶/۱۱/۱۸ |
رتبه نشریه | ISI |
نوع نشریه | چاپی |
کشور محل چاپ | ایران |
چکیده مقاله
با ملاحظۀ مبحث حرف اضافه در منابع دستوری زبان فارسی معلوم میشود، پنج حرف اضافۀ
رفتار دستوری چندگانه دارند؛ یعنی گاهی کلمهای مستقلاند و متمم » به، با، بر، از، در « بسیط
میسازند و گاه فقط جزئی از یک کل یکپارچهاند و متمم نمیسازند. اگر کلمۀ پس از آنها متمم
باشد یا خاص است یا عام. متمم خاص همان مفعول باواسطه است و فقط با فعل متعدی لازم المتمم
میآید اما متمم عام هرگز مفعول به حساب نمیآید و با فعلهای مختلف اعم از لازم و متعدی، -
معلوم و مجهول، تام و ربطی همراه میشود. همچنین اگر متممساز نباشد، بهعنوان یک کلمۀ -
غیرمستقل یا جزئی از یک فعل پیشوندی یا بخشی از عبارتی فعلی است یا همراه اسم پس از خود
صفت مرکب، گروه قیدی یا گروه صفتی میسازد.