ارتباط بین تورم و نااطمینانی تورم در اقتصاد ایران: رویکرد رگرسیون ناپارامتری و گسترش اخلال محدود شده GARCH

چکیده مقاله

رابطه بین تورم و نااطمینانی تورم یکی از روابط مهم تجربی در اقتصادکلان است. آشکار شدن جهت علی این رابطه، راهبرد بهینه بانک‌های مرکزی را در اجرای سیاست‌های پولی مشخص خواهد کرد. در این پژوهش، به منظور محاسبه نااطمینانی تورم ابتدا با استفاده از الگوی تغییر رژیم مارکف با سه رژیم خطاهای پیش‌بینی آتی تورم محاسبه می‌شود و سپس با استفاده از روش BIP-GARCH واریانس شرطی تورم به عنوان جایگزینی از نااطمینانی تورم استخراج می‌شود. در نهایت، با استفاده از آزمون علیت گرنجری فرضیه‌های مختلف در مورد رابطه بین تورم و نااطمینانی تورم بررسی و با روش رگرسیون ناپارامتری بر علامت این رابطه در بازه‌های مختلف تورمی تمرکز می‌شود. یافته‌های این پژوهش نشان دهنده آن است که نااطمینانی تورم در طول دوره‌های پر تلاطم سیاسی افزایش می‌یابد و به شدت تحت تاثیر نوسانات ارزی است. عدم پالایش خطاهای پیش‌بینی پرت ناشی از شوک‌های بزرگ و موقت منجر به انتخاب الگو IGARCH(1,1) خواهد شد که به معنای نامحدود بودن اثر شوک‌ها بر نااطمینانی تورم در طول زمان است. همچنین، تخمین ناپارامتری بین تورم و نااطمینانی تورم نشان دهنده وابستگی این رابطه به بازه‌ای است که تورم در آن قرار می‌گیرد. علاوه‌براین، نتایج نشان دهنده آن است که افزایش نااطمینانی تورم به شکل غیرخطی بر تورم آتی اثر می‌گذارد. در نتیجه، بانک مرکزی از طریق کاهش نااطمینانی سیاست‌گذاری پولی با تصحیح انتظارات تورمی می‌تواند نرخ تورم را کنترل کند.