تحلیل و تهیه نقشه الگوی مکانی فرسایندگی باران حوضه آبخیز گلپایگان

Abstract

فرسایندگی باران نیرو محرکه‌ای است که در اثر سقوط قطرات باران بر روی ذرات خاک رخ می¬دهد و به‌عنوان عامل کلیدی مؤثر بر فرسایش شناخته می¬شود. بر همین اساس، پژوهش حاضر باهدف تهیه نقشه فرسایندگی باران در حوزه آبخیز گلپایگان با استفاده از مدل مورگان و دیویدسون انجام شد. برای رسیدن به هدف پژوهش حاضر ابتدا آمار ایستگاه¬های بارندگی برای دوره آماری 1380-1395 استخراج شد. سپس نقشه باران با استفاده از روش درون¬یابی محاسبه گردید و درنهایت نقشه فرسایندگی باران با استفاده از مدل مورگان و دیویدسون تهیه شد. نتایج حاصل از پژوهش حاضر نشان داد که کم¬ترین و بیش¬ترین عامل فرسایندگی باران به ترتیب در امتداد شمال¬شرق تا جنوب¬شرق و امتداد شمال¬ غرب تا جنوب¬غرب واقع شده است. همچنین نتایج حاصل از طبقه¬بندی عامل فرسایندگی باران در منطقه نشان داد که 18/12، 27/15 و 9 درصد از مساحت حوضه به ترتیب در طبقه فرسایندگی متوسط، زیاد و خیلی¬زیاد قرار دارد. نتایج حاصل از پژوهش حاضر می¬تواند در راستای کنترل و مهار فرسایش جهت اتخاذ تصمیمات صحیح مدیریتی مورد توجه مدیران و برنامه¬ریزان قرار گیرد.