بررسی کارایی مدل شاخص آماری در تهیه نقشه حساسیت به سیل حوزه آبخیز مهیار شمالی

Abstract

سیل نوعی از بلایای طبیعی شناخته شده است که می¬تواند آسیب¬های گسترده به منابع طبیعی، کشاورزی، زیرساخت¬ها و جوامع وارد کند. پژوهش حاضر با هدف ارزیابی کارایی مدل شاخص آماری و نرخ پیش¬بینی مناطق مستعد سیل¬خیز با استفاده از پنج عامل موثر بر سیل¬خیزی (ارتفاع، شیب، انحنای سطح، انحنای طولی و شاخص رطوبت توپوگرافی) در حوضه آبخیز مهیار شمالی در استان اصفهان است. برای رسیدن به هدف پژوهش حاضر ابتدا 75 نقطه سیلابی برای منطقه شناسایی شد که از این تعداد 70 درصد نقاط سیلابی (53 نقطه) برای آموزش مدل و 30 درصد نقاط (22 نقطه) برای اعتبار مدل طبقه¬بندی شدند. سپس با استفاده از نقشه طبقه ارتفاعی منطقه نقشه¬های عوامل موثر بر سیل¬خیزی منطقه استخراج شد و در نهایت با استفاده از مدل شاخص آماری نقشه حساسیت سیل¬خیزی منطقه به دست آمد. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که بیش¬ترین مناطق سیل¬خیزی حوضه منطبق بر مناطق شمال غرب، مرکز، جنوب شرق حوضه است و همچنین نرخ پیش¬بینی مدل شاخص آماری با توجه به سطح زیر منحنی (AUC) برابر با 668/0 از عملکرد قابل قبول مدل شاخص آماری حکایت دارد.