مروری بر روشهای تغذیه مصنوعی و مکانیابی تغذیه مصنوعی آبهای زیرزمینی

چکیده مقاله

کشور ایران طی سالهای اخیردچار محدودیت شدید دسترسی به منابع آب سطحی و در نتیجه اعمال فشار بهره برداری بر منابع آب زیرزمینی شده است. به همین دلیل تقویت منابع آب زیرزمینی به کمک منابع سطحی یا تغذیه مصنوعی یکی از راههای جبران این فشار محسوب می شود. استفاده بی رویه از منابع آبی مخصوصاً برداشت از سفرههای زیرزمینی، این منابع را در معرض کاهش قرار داده است که نابودی سفره زیرزمینی به دلیل کاهش کمیت و کیفیت و نشت زمین را به دنبال دارد و نیز پایین رفتن سطح آب زیرزمینی و تخلیه سفره آب زیرزمینی، موجب خشک شدن چاه های نیمه عمیق و قنوات،کاهش آبدهی چاه های عمیق و شور شدن آب چاه ها در اثر حرکت جبهه های آب شور از حاشیه های مخزن به سمت مرکز می شود. تغذیه مصنوعی ذخیره آبهای سطحی را جهت استفاده بعدی قادر می سازد، به خصوص موقعی که ذخایر سطحی ناقص باشد یا گران تمام شوند، این روش مفید می باشد. همچنین تغذیه آبهای زیرزمینی یک تکنیک مهم برای حفاظت آب های شیرین زیرزمینی درلایه های آبدار ساحلی در مقابل نفوذ آب شور اقیانوس است. در این تحقیق تلاش می شود روش های تغذیه مصنوعی، اهداف تغذیه مصنوعی، علل گرایش به تغذیه مصنوعی همچنین برخی از روش های مکان یابی تغذیه مصنوعی و پارامترهای مورد استفاده در این روش ها به اختصار توضیح داده شود