نویسندگان | مرضیه قربانی اقدم، حسین خزیمه نژاد، محسن پوررضا بیلندی، هدی قاسمیه |
---|---|
نشریه | هیدروژئولوژی |
نوع مقاله | Full Paper |
تاریخ انتشار | ۱۴۰۳/۰۳/۰۶ |
رتبه نشریه | علمی - پژوهشی |
نوع نشریه | الکترونیکی |
کشور محل چاپ | ایران |
نمایه نشریه | ISC |
چکیده مقاله
مدیریت بهرهبرداری از منابع آب بهویژه منابع آب زیرزمینی حائز اهمیت بوده و نیازمند شناخت دقیق خصوصیات آبخوان، تنشهای وارده به آن و در نهایت بیلان آب زیرزمینی است. مدلهای شبیهساز - بهینهساز کمک شایانی به مدیران برنامهریز جهت تعیین میزان بهرهبرداری بلندمدت و پایدار از آبخوان مینمایند. بدین منظور تغییرات ترازآبی آبخوان دشت کاشان در دوره آماری 1387-1397 توسط مدل GMS برای 125 دوره تنش شبیهسازی شد. مدل در دو حالت دایمی و غیر دائمی برای دوره (1395-1387) واسنجی و برای دوره (1397-1395) صحت سنجی شد. نتیجه، افت آب زیرزمینی به میزان 4/4 متر در طول 10 ساله مطالعاتی بود. به جهت واقع شدن این دشت در کمربند خشک اقلیمی و نبود بارش مؤثر جهت تغذیه مناسب آبخوان، در این مطالعه تمرکز بر روی مدیریت برداشت از آبخوان بود. بدین منظور استفاده از سیاست جیرهبندی دو نقطهای به خوبی توانست از افت شدید و بحرانی آب زیرزمینی جلوگیری کرده و افت را از 44/0 به 31/0 متر در سال کاهش دهد و باعث ذخیره 255 میلیون مترمکعب آب در هر سال در آبخوان گردد. اگرچه نیل به این نتیجه باعث کاهش اعتمادپذیری و افزایش عدم تامین نیازها میگردد ولی از بروز خشکی ها با شدت زیاد جلوگیری و خسارات جبران ناپذیر را کم مینماید.
tags: بهرهبرداری پایدار، سیاست جیرهبندی، مدل شبیهساز - بهینهساز آب زیرزمینی، واسنجی، GMS