ارزیابی تأثیر تغییر اقلیم بر تغییرپذیری بارش و دما (مطالعه موردی: ایستگاههای کاشان و خوروبیابانک)

چکیده مقاله

مدل های گردش عمومی، توسط آزانس های اقلیمی به منظور پیش بینی تغییرات اقلیمی آینده به کار گرفته می شوند. خروجی مدل های گردش عمومی به عنوان رابط محلی، قدرت تفکیک فضایی بزرگتری از متغیرهای شبیه سازی شده دارند. در پژوهش حاضر، مدل ریزمقیاس نمایی آماری SDSM به منظور تخمین تغییرپذیری بارش و دما در ایستگاه های سینوپتیک کاشان و خورو بیابانک در استان اصفهان براساس سناریوی تغییر اقلیم ریزمقیاس شده از مدل HadCM3، مورد استفاده قرار گرفت. برای این منظور، ابتدا تغییرات میانگین دما و بارش دوره پایه تحت سناریوی A2 مدل HadCM3، با استفاده از داده هاب بلندمدت روزانه ایستگاه های مذکور، بررسی گردید، سپس تخمین و پیش بینی دوره های آتی (2039-2010)، (2069-2040) و (2099-2070) صورت گرفت. نتایج نشان داد که در هر دو ایستگاه، مقادیر دما و بارش شبیه سازی شده تطابق و سازگاری نزدیکی با مقادیر مشاهداتی داشتند، ولی عملکرد فرآیند ریزمقیاس نمایی در پیش بینی بارش در دوره های واسنجی و اعتبارسنجی ، نسبت به پیش بینی دما پایید تر بود. نتایج نشان داد دمای میانگین در ایستگاه کاشان، 0/42، 1/08 و 2/16 درجه سانتی گراد در دوره های (2039-2010)، (2069-2040) و (2099-2070) میلادی نسبت به دوره پایه (2001-1987)، افزایش می یابد. همچنین نتایج، کاهش دمای میانگین را در ماه های یانویه، فوریه، مارس، سپتامبر و دسامبر و افزایش در سایر ماه ها را نشان داد. نتایج در ایستگاه خور و بیابانک نیز نشان داد که درجه حرارت به طور مداوم در منطقه، افزایش خواهد یافت. همچنین متوسط بارش سالانه، تحت سناریو (A2)، 1/38 میلی متر در طول دوره پیش بینی (2099-2070) در مقایسه با دوره مشاهداتی افزایش می یابد