مقایسه اثر تمرینات تناوبی با شدت بالا و تمرینات تداومی با شدت متوسط بر عوامل کاردیومتابولیک در کودکان و نوجوانان دارای اضافه وزن و چاق: یک مرور نظام مند و فراتحلیل

Abstract

سابقه و هدف: هدف مطالعه حاضر بررسی مقایسه اثر تمرینات تناوبی با شدت بالا (HIIT) و تمرینات تداومی با شدت متوسط (MICT) بر عوامل کاردیومتابولیک در کودکان و نوجوانان دارای اضافه وزن و چاق بود. مواد و روش­ها: جستجوی سیستماتیک در پایگاه­های اطلاعاتی PubMed، Web of Science، SID، Magiran و Google scholar برای مقالات انگلیسی و فارسی منتشر شده تا دسامبر 2022 انجام شد. فراتحلیل برای بررسی مقایسه اثر HIIT و MICT بر عوامل کاردیومتابولیک (درصد چربی بدن، توده بدون چربی، حداکثر اکسیژن مصرفی، فشار خون سیستولی و فشار خون دیاستولی) در کودکان و نوجوانان دارای اضافه وزن و چاق انجام شد. اندازه اثر و فاصله اطمینان 95 درصد (CI) با استفاده از مدل اثر تصادفی و ثابت محاسبه شد. نتایج: نتایج 15 مطالعه با 429 کودک و نوجوان دارای اضافه وزن و چاق نشان داد که HIIT نسبت به MICT سبب کاهش معنادار درصد چربی بدن ]04/0P=، (16/1- الی 01/0-) 59/0-=[WMD، فشار خون سیستولی ]004/0P=، (34/3- الی 62/0-) 98/1-= [WMDو همچنین باعث افزایش معنادار حداکثر اکسیژن مصرفی ]001/0P=، (4/0 الی 89/0) 65/0= [SMDدر کودکان و نوجوانان دارای اضافه وزن و چاق شد. اما HIIT در مقایسه با MICT سبب تغییر معنادار توده بدون چربی ]5/0P=، (39/1- الی 7/2) 65/0= [WMDو فشار خون دیاستولی ]7/0P=، (6/3- الی 4/2) 6/0-= [WMDو وزن بدن ]7/0P=، (05/2- الی 38/1) 33/0-= [WMDدرکودکان و نوجوانان دارای اضافه وزن و چاق نشد. نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان می­دهد که HIIT در مقایسه با MICT سبب کاهش درصد چربی بدن، فشار خون سیستولی و همچنین افزایش حداکثر اکسیژن مصرفی می­شود. بنابراین، HIIT به عنوان یک راهکار غیردارویی برای کاهش عوامل خطر کاردیومتابولیک برای کودکان و نوجوانان دارای اضافه وزن و چاق پیشنهاد می­شود.