تاثیر تمرین تناوبی با شدت بالا و تمرین تداومی با شدت متوسط بر پروفایل چربی و ترکیب بدن در بیماران دیابتی نوع دو: مرور نظام مند فراتحلیل

Abstract

هدف: دیابت نوع دو نوعی بیماری اختلال در سوخت ‌و ساز است که با بالا بودن گلوکز خون در شرایط مقاومت به انسولین و کمبود نسبی انسولین شناسایی می‌شود. هدف فراتحلیل حاضر بررسی مقایسه اثر تمرینات تناوبی با شدت بالا (HIIT) و تداومی با شدت متوسط (MICT) بر پروفایل چربی و ترکیب بدن در دیابت نوع دو است. روش¬ها: جستجوی سیستماتیک مقالات انگلیسی و فارسی منتشر شده از پایگاه‌های اطلاعاتیPubMed ،Web of Science،SID و Magiran تا آگوست سال 2023 انجام شد. فراتحلیل برای مقایسه‌ی اثر HIIT و MICT بر پروفایل چربی و ترکیب بدن در دیابت نوع دو انجام شد. تفاوت میانگین و فاصله اطمینان 95% با استفاده از مدل اثر تصادفی محاسبه شد. ناهمگونی با استفاده از آزمون I2 و سوگیری انتشار با تحلیل بصری فونل پلات و آزمون Egger بررسی شدند. تجزیه و تحلیل داده¬ها با استفاده از نرم افزار CMA2 انجام شد. یافته¬ها: در مجموع 10 مطالعه شامل 11 مداخله ورزشی و 297 آزمودنی مبتلا به دیابت نوع دو فراتحلیل شدند. نتایج نشان داد که HIIT سبب تغییر معنادار LDL سرمی ]6/0P= ،(49/2- الی 19/4) mg/dL84/0=[WMD، HDL سرمی ]6/0P=‌، (08/2- الی 15/2)mmHg 3/0=‌[WMD، TG سرمی ]8/0P=‌، (94/14- الی 83/12) 06/1=‌[WMD، TC سرمی ]4/0P=‌، (1/8- الی 32/3) 38/2=‌[WMD، BMI ]6/0P=، ‌(92/0- الی 53/0) 19/0-=[WMD، درصد چربی بدن ]6/0P=‌، (64/3- الی 41/2) 61/0-=‌[WMD و توده چربی بدن ]1/0P=‌، (8/1- الی 28/0) 76/0-=‌[WMD ‌نسبت به MICT در بیماران T2DM نشد. نتیجه‌گیری: نتایج فراتحلیل حاضر نشان می‌دهد که HIIT فواید مشابهی با MICT بر پروفایل چربی و ترکیب بدن دارد، اگرچه HIIT یک روش تمرینی با زمان کارآمد است.