| Authors | فاطمه کاظمی نسب,سید محمد مرندی,سمانه شیرخانی,آرزو شیخانیان پور,کامران قائدی |
|---|---|
| Journal | فیزیولوژی ورزشی |
| IF | ثبت نشده |
| Paper Type | Full Paper |
| Published At | ۱۳۹۹/۰۵/۲۱ |
| Journal Grade | Scientific - research |
| Journal Type | Electronic |
| Journal Country | Iran, Islamic Republic Of |
| Journal Index | ISC |
Abstract
هدف مطالعه حاضر، بررسی تاثیر هشت هفته تمرین هوازی بر بیان LXRa mRNA، PEPCK و G6PC2 در بافت کبد موش‌های چاق پیش دیابتی بود. تعداد 18 سر موش نر C57BL/6 به دو گروه تقسیم شدند: 1. موش‌های تغذیه شده با رژیم غذایی پرچرب (موش‌های پیش دیابتی) (تعداد=12)، 2. موش‌های تغذیه شده با رژیم غذایی استاندارد (موش‌های غیرچاق) (تعداد=6). تایید شرایط پیش دیابتی توسط تست تحمل گلوکز (GTT) انجام گرفت. سپس موش‌های پیش دیابت به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند: رژیم غذایی پرچرب-تمرین (HFD-Exe)، رژیم غذایی پرچرب-بی تحرک (HFD-Sed). موش‌های گروه تمرینی به مدت 8 هفته و 5 روز در هفته، با سرعت متوسط 21 متر بر دقیقه و به مدت 45 دقیقه، تحت تمرین روی نوارگردان قرار گرفتند. 24 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی، موش‌ها قربانی و خون از قلب موش‌ها گرفته شد. بافت کبد جدا و برای اندازه گیری سطح بیان LXRa و ABCA1 در دمای 70- درجه سانتی‌گراد نگهداری شد. نتایج نشان داد سطوحLXRa و ABCA1 کبدی در موش‌های تمرین کرده به طور معناداری بیشتر از موش-های تمرین نکرده است. بیان نسبی ژن‌های کلیدی در گلوکونئوژنز از جمله G6PC2 و PEPCK در کبد موش‌های تمرین کرده نسبت به موش‌های تمرین نکرده به طور معناداری کاهش پیدا کرد. همچنین تمرین هوازی موجب کاهش استئاتوز و آنزیم‌های کبدی در موش‌های پیش دیابتی شد. به دنبال تمرین بدنی، بیان ژن LXRa و ABCA1 در کبد موش‌ها افزایش پیدا کرده و موش‌ها را از چاقی القا شده توسط HFD محافظت می‌کند و خطر بیماری کبد چرب را کاهش می‌دهد.
tags: تمرین هوازی؛ رژیم غذایی پرچرب؛ LXRa؛ پیش دیابت؛ کبد چرب