رابطه آگاهی از مهارت های زندگی با باور به آینده در دانشجویان: نقش واسطه ای انگیزش پیشرفت

Abstract

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه آگاهی از مهارت¬های زندگی با باور به آینده در دانشجویان با نقش واسطه¬ای انگیزش پیشرفت انجام شد. این پژوهش از نوع کمی، با روش همبستگی و با استفاده از روش معادلات ساختاری انجام شده است. جامعه آماری پژوهش، کلیه دانشجویان دانشکده¬های علوم انسانی و مهندسی دانشگاه کاشان در سال تحصیلی 1401-1402 بوده¬اند که از میان آن¬ها تعداد 319 نفر (136دختر، 183پسر) به شیوه نمونه¬گیری تصادفی خوشه¬ای چند مرحله¬ای انتخاب شدند و به پرسشنامه¬های مهارت-های زندگی گلزاری، باور به آینده لرنر و انگیزش پیشرفت هرمنس پاسخ دادند. تحلیل یافته¬های بدست آمده نشان داد که الگوی مفهومی پژوهش از برازش مناسبی برخوردار است. یافته¬ها حاکی از آن است که بین مهارت¬های زندگی و باور به آینده رابطه مثبت و معناداری وجود دارد بعلاوه بین مهارت¬های زندگی و انگیزش پیشرفت نیز رابطه مثبت وجود دارد و مهارت¬های زندگی با واسطه¬گری انگیزش پیشرفت توانسته باور به آینده را بصورت معناداری تبیین کند. همچنین بین باور به آینده و انگیزش پیشرفت رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. نتایج نشان می¬دهد توجه به مهارت¬های زندگی و طراحی و اجرای مداخله¬های آموزشی در جهت بالابردن سطح مهارت¬های زندگی می¬تواند منجر به افزایش انگیزش پیشرفت و باور به آینده دانشجویان شود.