حسگر زیستی مبتنی بر تحریک پلاسمون پلاریتونهای سطحی: بررسی، مقایسه و بهینهسازی

چکیده مقاله

در این مقاله حسگرهای زیستی بر پایه تحریک پلاسمون پلاریتون سطحی شامل فلزات پلاسمونیک طلا و نقره مورد بررسی قرار گرفت و اساس کار بر حسب مقدار بازتاب از سطح ساختار تعریف شد. بازتاب ساختار سه لایه منشور شیشهای/ فلز پلاسمونیک/ دیالکتریک در ضخامتهای 01 تا 01 نانومتر برای 1/ 1 و 16 / زوایای تابشی مختلف مورد محاسبه قرار گرفت و ضخامت بهینه برای داشتن بیشینه تحریک پلاسمون سطحی بدست آورده شد. کمینه بازتاب 10 64 نانومتر برای ساختارهای شامل طلا و نقره بدست آمد و سپس قدرت حسگری این ساختار در ضخامت بهینه مورد / درصد به ترتیب در ضخامتهای 64 و 4 0 درجه در کمینه بازتاب جابجایی مشاهده میشود / 1 تغییر در ضریب شکست به مقدار 0 / بررسی دقیقتر قرار گرفت. در ساختار منشور/ طلا/ خون به ازای 10 0 درجه بدست آمد. نتایج نشان دادند که برای ماده زیستی خون، حسگر شامل فلز پلاسمونیک طلا دقت قابل قبولی / که این مقدار برای حسگر نقره برابر با 74 دارد که میتواند به عنوان یک حسگر زیستی ساده با دقت بالاپیشنهاد شود.