جایگاه سیستم نظارت همگانی در توسعه پایدار شهری و شهر پایدار( مطالعه موردی: شهرکرمان)

چکیده مقاله

توسعه پایدار حالت تعادل و توازن میان ابعاد مختلف توسعه است که هدف آن بهبود بخشیدن به شرایط کیفی زندگی انسان است. دستیابی به توسعه پایدار شهری به منظور بهره برداری مناسب از منابع و ایجاد رابطه متعادل و متوازن میان انسان، اجتماع و طبیعت، هدف نهایی برنامه ریزان و مدیران توسعه شهری می باشد. از آنجایی که جمعیت شهرها به سرعت در حال افزایش است، ازدیاد فعالیت ها با پیشرفت انواع آلودگی ها از قبیل آب، خاک، هوا و... برای شهروندان همراه بوده است. شهرداری کرمان به عنوان یک نهاد مردمی در تـلاش اسـت تا با تعریف اهداف و برنامه های کارا در حیطه شهر در کاهش استرس های زندگی شهری ، دستیابی به اهداف توسعه پایدار و شکل دادن یک مدیریت شهری موفق در هزاره سوم بسیار مؤثر واقع شود. در این راستا دستگاه نظارت همگـانی شـهرداری بـارویکرد مدیریتی پایین به بالا، بکارگیری اصول علمی و دریافت الکترونیکـی نظـرات ، مشـکلات و دیـدگاه های شـهروندان بـه منظور پیاده سازی یک نظام برنامه ریزی با مردم در سطوح مختلف محلی، منطقه ای و ملی همراه با رویکرد عـدالت محـوری، سعی در حل معضلات شهری و بهبود کیفیت زندگی شهروندان دارد. در این مقاله که با روش تحلیلی توصیفی تهیه شده است سعی در شناخت نقش سیستم نظارت همگانی در توسعه پایدار شهری، بررسی ابعاد توسعه پایدار و سایر عوامل مهم در پایداری شهر کرده ایم. ضمن آنکه مشـارکت مردمـی در ایجـاد یـک نظـام مطلوب و پیشرفته مدیریت شهری و موفقیت برنامه های توسعه شهری نقش کلیدی ایفا می کند.