بررسی تحقق پذیری الگوی شهر سالم در خمینی شهر با تأکید بر کاربری بهداشتی - درمانی

چکیده مقاله

یکی از اهداف برنامه ریزی شهری که کمتر مدیریت شهری به آن توجه مستقیم دارد، بحث سلامت شهر و شهروندان می باشد. شهر سالم شهری است که در آن کمترین آلاینده ها، کمترین میزان چاقی، کمترین بیماری ها، و بیشترین تناسب اندام، فضاهای سبز و اکسیژن زا، بیشترین فضای ایمن و امن و بیشترین دسترسی به خدمات درمانی ـ بهداشتی را دارا باشد. در بین شاخص های شهر سالم دسترسی به خدمات بهداشتی ـ درمانی از مهم ترین اولویت هاست چرا که به طور مستقیم به سلامت شهروندان ارتباط دارد به گونه ای که در لحظات امداد و نجات ثانیه ها برای جان بیمارها و مصدومان تعیین کننده است. از ویژگی های برنامه ریزی مطلوب کاربری زمین شهری، دسترسی عادلانه و استاندارد شهروندان به همه کاربری های شهری از جمله کاربری بهداشتی ـ درمانی است. در این پژوهش با روش تحلیلی و توصیفی به بررسی وضعیت کاربری درمانی ـ بهداشتی شهر خمینی شهر پرداخته می شود و این کاربری را از نظر دسترسی، توزیع عادلانه به طور کمی و کیفی بررسی می گردد. با بررسی وضعیت کاربری درمانی ـ بهداشتی این نتیجه حاصل شد که سرانه فعلی کاربری بهداشتی ـ درمانی خمینی شهر برابر با 0.36 متر مربع است که از سرانه استاندارد این کاربری ـ سرانه استاندارد بین 0.75 تا 1.5 مترمربع به ازای هر شهروند می باشد ـ بسیار کمتر است و حداقل این شهر به مساحت حدودی 94747متر مربع فضای درمانی ـ بهداشتی نیاز دارد تا به حداقل استاندارد این نوع کاربری نائل آید.