سنجش و ارزیابی پروژه بازآفرینی فرهنگی - اجتماعی فضاهای عمومی با رویکرد ارتقای کیفیت محیطی و هویت محله‌ایی (مطالعه موردی: پیاده ‌گذرهای تاریخی شهر کاشان)

بازآفرینی بافت های فرهنگی- تاریخی کهن باعث ایجاد تعاملات اجتماعی، زیست پذیری و شکل‌گیری فضاهای ایمن خواهد شد و با تکرار الگوها و نمادسازی زیباشناسانه موجب خاطره سازی جمعی، احساس‌تعلق‌خاطر می‌شود. هدف پژوهش حاضر سنجش و ارزیابی پروژه بازآفرینی فرهنگی - اجتماعی فضاهای عمومی با رویکرد ارتقای کیفیت محیطی و هویت محله‌ایی در پیاده ‌گذرهای تاریخی شهر کاشان می‌باشد. روش تحقیق توصیفی- تحلیلی و پیمایشی است. جهت ارزیابی نهایی و تحلیل داده‌ها از آزمون‌های آماری تی تست و برای تبیین و مدل‌سازی اثرات نیز از مدل‌سازی معادلات ساختاری استفاده گردید. نتایج حاصل از آزمون تی تک نمونه‌ای پژوهش نشان داد که وضعیت شاخص‌های اصالت محله، احساس تعلق و زیباشناختی در محدوده مورد مطالعه در حالت نامطلوب و پایین‌تر از سطح متوسط کیفیت قرار گرفته‌اند همچنین نتایج مدل عاملی مرتبه دوم نشان داد که اهمیت دادن به شاخص‌ بازآفرینی در محلات موردمطالعه باعث بالا رفتن شاخص امنیتی به میزان 98/0، شاخص احساس تعلق‌ به میزان 94/0، شاخص زیست پذیری به میزان 74/0، شاخص اصالت محله به میزان 49/0، شاخص تعاملات اجتماعی به میزان 44/0 و شاخص زیباشناختی به میزان 34/0 می‌گردد. بنابراین امروزه اهمیت تک بُعدی به پروژه‌های بازآفرینی شهری در محلات نمی‌تواند به تنهایی به موفقیت در فضاهای شهری منجر شود، و همواره باید به ساختاری منسجم ، پیوسته و مطلوب از تمام ابعاد کالبدی- بصری، عملکردی،ادراکی، معنایی و محیطی توجه گردد و نیازهای شهروندان در اولویت قرار بگیرد.