مدل‌سازی تأثیر زیست پذیری بر کیفیت زندگی مبتنی بر نظرسنجی عمومی مطالعه موردی: شهر دورود

چکیده مقاله

انسان ذاتاً موجودی کمال‌گرا است، بدیهی است این خصوصیت در زمینه محیط زندگی شهری نیز صدق کند. بشر همیشه به دنبال بالا بردن کیفیت زندگی خود و زیست پذیر کردن آن می‌باشد. در چند دهه اخیر بروز بحران‌های مختلف در ابعاد اجتماعی، اقتصادی، زیست‌محیطی و کالبدی که ناشی از برنامه‌ریزی‌های نامناسب در سطح شهرها است منجر به تنزل کیفیت زندگی و پایین آمدن سطح زیست پذیری مخصوصاً در شهرهای کوچک‌شده است. بهبود کیفیت زندگی در جوامع شهری هدف غایی برنامه‌های شهری است اما در حال حاضر شرایط نامناسب زیست پذیری موجب نا برخورداری بخش عمده‌ای از هم‌وطنان از کیفیت زندگی مطلوب شده است. هدف از پژوهش حاضر مدل‌سازی ساختاری تأثیر زیست پذیری بر کیفیت زندگی در شهر دورود است. در این پژوهش که ماهیتی کاربردی دارد با روش تحلیلی ـ توصیفی و با ابزار پرسش‌نامه محقق ساخته، تأثیر عوامل گوناگون از جمله اقتصادی، اجتماعی، زیست‌محیطی بر بهبود وضعیت زیست پذیری و تأثیر این شاخص بر کیفیت زندگی بررسی می‌شود. حجم نمونه پژوهش، با بهره‌گیری از فرمول کوکران،320 پرسش‌نامه محاسبه شد و برای استنباط‌های علمی مدل‌سازی معادلات ساختاری و آزمون T به کار گرفته شد. نتیجه پژوهش حاکی از آن است که عامل آموزشی، با ضریب رگرسیونی 72/0 بیشترین اثر را بر زیست پذیری و عامل زیست‌محیطی با وزن عاملی 82/0 بیشترین اثر را بر کیفیت زندگی در شهر دورود داشته‌اند. درنهایت زیست پذیری با ضریب رگرسیونی 98/0 تأثیر بسیار زیادی بر کیفیت زندگی در شهر دورود داشته است.