بررسی القای آپوپتوز ناشی از نانوکورکومین پلیمری در رده سلولی سرطان معده (AGS)

چکیده مقاله

قدمه: سرطان معده بعنوان چهارمین سرطان بدخیم و عامل مرگ و میر در سطح دنیا شناخته شده
است. عوامل مختلفى بعنوان عامل خطر این بیمارى معرفى شده اند که از آن جمله مى توان به رژیم
غذایى و محیط اشاده نمود. کورکومین یک ترکیب گیاهى است که تاثیرات آن در مهار جنبه هاى مختلف
سرطان از جمله آپوپتوز، مهار تکثیر سلولى، تهاجم و رگزایى به اثبات رسیده است و نشان داده شده است
که بر سلولهاى سالم فرد تاثیر سوئى نمى گذارد. اما مهمترین عامل محدود کننده در کاربرد بالینى این
دارو نامحلول بودن آن در آب، جذب پایین و ناپایدارى زیستى آن مى باشد. لذا در این مطالعه سعى شده
AGS است تا جهت رفع این مشکلات از دندروزوم به عنوان ناقل استفاده شود و القاء آپوپتوز بر سلولهاى
بررسى گردد.
در معرض غلظت هاى مختلف نانوکورکومین پلیمرى AGS مواد و روش ها: در این تحقیق سلول هاى
سنجیده شد و در MTT 5 تا 20 میکرومولار) قرار گرفتند و مهار فعالیت متابولیکى آنها توسط آزمون )
ادامه ایجاد آپوپتوز نیز توسط آزمون انکسین تعیین گردید.
یافته ها: در این آزمایش نشان داده شد که غلظت 13 میکرومولار نانوکورکومین مى تواند به مهار
متابولیکى 50 درصدى سلولها و نیز آپوپتوز 26 درصدى آنها در مقایسه با گروه کنترل بیانجامد.
نتیجه گیرى: در این مطالعه مشخص گردید، غلظتى از داروى انکپسوله که مى تواند منجر به مهار
فعالیت متابولیکى و آپوپتوزى گردد بسیار پایین است. از آنجا که مطالعات برروى دندروزوم حاکى از عدم
سمیت دندروزوم بر روى سلول ها است، و از طرفى مقدار کورکومین فاقد حامل مورد نیاز جهت اعمال تاثیر
مشابه آنچه که در این آزمایش بدست آمد بسیار بیشتر است، به نظر میرسد که فرمولاسیون نانوکورکومین
با غلظت 13 میکرومولار جهت اهداف بالینى نسبت به شکل فاقد حامل دارو برترى (DNC) پلى مرى
قابل ملاحظه اى دارد.