نویسندگان | رضا روحانی |
---|---|
نشریه | مطالعات اسلامی |
ارائه به نام دانشگاه | دانشگاه کاشان |
شماره سریال | ۵۸ |
نوع مقاله | Full Paper |
تاریخ انتشار | ۱۳۸۱ |
رتبه نشریه | علمی - پژوهشی |
نوع نشریه | چاپی |
کشور محل چاپ | ایران |
چکیده مقاله
نویسنده در مقاله حاضر تلاش میکند ضمن استخراج نکاتی که ناصرخسرو در آثار, و به ویژه اشعار, درباره قرآن بیان داشته, آنها را دستهبندی, تحلیل و تبیین نماید و با معرفی دیدگاههای مختلف ناصر درباره قرآن و تنزیل و تأویل آن, شئون قرآنی شعر و اندیشه ناصر را به اجمال بیان نماید.در این نوشته, ابتدا دلایل متعدد شخصی, عقیدتی و روانی توجه خاص ناصرخسرو به قرآن اشاره میشود, و سپس مبحث مفصل و اصلی نوشته میآید که درباره تنزیل و تأویل از نظر این متفکر اسماعیلی, تمثیلاتی که او برای تبیین برتری تأویل بر تنزیل آورده, تحلیل شده و به فواید تأویل نیز در بحث مجزایی پرداخته شده است.مبحث آخر, درخصوص قرآن و اهل تأویل است, یعنی چه کسانی شایستگی تأویل دارند.از نظر ناصر, فقط آل نبی و علی (ع), و دانایان و ائمه اسماعیلی مجاز به تأویلاند و وظیفه سایر مردم آن است که حقایق و معانی نهانی تنزیل را از طریق آنان بجویند و فراگیرند.