نویسندگان | رضا روحانی و ناصر نیکوبخت |
---|---|
نشریه | پژوهش زبان و ادب |
نوع مقاله | Full Paper |
تاریخ انتشار | ۱۳۸۴ |
رتبه نشریه | علمی - پژوهشی |
نوع نشریه | چاپی |
کشور محل چاپ | ایران |
چکیده مقاله
مناسبات نسلی و تفاوت و تقابل نسل ها, از دغدغه های اصلی همه ملل در طول تاریخ بشر بوده و همواره توجه مصلحان اجتماعی را به خود معطوف کرده است. تحولات اجتماعی, سیاسی, اقتصادی و به طور کلی تکامل جوامع و مخصوصاً پدیده صنعتی شدن, تأثیرات محسوسی بر هنجارهای رفتاری نسل ها داشته است که از این میان, با توجه به اقتضائات خاص دوره جوانی, این تفاوت رفتاری در این نسل محسوس تر و ملموس تر جلوه کرده است. سعدی, در ضمن داستان ها و حکایات کوتاه با اشاره به پاره ای از این تفاوت ها و تقابل ها, آن را امری طبیعی و عادی برشمرده, هرچند درصدد بیان علل و عوامل این گسست برنیامده است. او می کوشد با تکیه بر آموزه های اخلاقی, جوانان را به طاعت پذیری و تجربه اندوزی از پیران دعوت کند و اغلب با دفاع از ارزش ها و سنت های اجتماعی, پیران را در شیوه های رفتاری محق تر می داند. در ادامه مقاله پاره ای اندرزها و نصایح سعدی به دو نسل جوان و پیر احصا شده و قضاوت نهایی را به خواننده واگذار کرده ایم که تا چه حد آموزه های اخلاقی ادبیات تعلیمی گذشته, می تواند امروزیان را در ترمیم گسست نسلی یاری نماید.