اثر تنش خشکی بر میزان قندهای محلول و غلظت کلروفیل a و b در جمعیتهای بومی برموداگراس ) Cynodon dactylon L.

چکیده مقاله

این مطالعه به منظور بررسی واکنش جمعیت های بومی برموداگراس اطراف شهرستان کاشان به تنش خشکی در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی با 3 تیمار (آبیاری هر روزه، خشکی 5 روزه و خشکی 10 روزه) و چهار تکرار صورت گرفت. بر این اساس هدف پژوهش حاضر معرفی جمعیتی مقاوم به شرایط خشکی با اندازه گیری شاخصهای فیزیولوژیکی قندهای محلول و محتوای کلروفیل تعیین شد.جمعیتها از رویشگاههای طبیعی جمع آوری و پس از اعمال تیمارهای مختلف، آنالیزها بر روی برگ ها صورت گرفت. شاخص های فیزیولوژیکی شامل قندهای محلول رامنوز و گلوکز و همچنین محتوای کلروفیل a و b تحت تیمارهای آبیاری هر روز، خشکیهای 5 و 10 روز مورد بررسی قرار گرفت. مقایسه میانگین ها نشان داد که اثر تنش خشکی بر شاخص های قندهای محلول رامنوز و گلوکز، کلروفیل a و b معنی دار بود و جمعیتهای B60 و A80 با بیشترین میزان قندهای محلول و A80 و M34 با کمترین تغییرات درمحتوای کلروفیل در تنش خشکی بلند مدت به عنوان جمعیت های مقاوم به خشکی با توجه به شاخص های اندازه گیری شده معرفی شد.