نگاهی سبک شناسانه به سروده¬ی «خراب بغداد »

چکیده مقاله

سروده¬ی «خراب بغداد» یکی از شعرهای فعّال و تفسیرپذیر سعدی شیرازی در رثای بغداد است. شاعر در این سروده از اندوه خود بعد از نابودی خلافت عباسی و پایتخت آن بدست تاتارها پرده برمی¬دارد. جستار حاضر بر آن است تا با روش توصیفی – تحلیلی به بررسی سبکی سروده¬ی یاد شده بپردازد و می¬کوشد از رهگذر واکاوی سه سطح زبانی، ادبی و فکریِ اثر به تحلیل سبک¬شناسانه¬ی آن اقدام نماید. از مهمترین ویژگی¬های سبک شناختی این شعر می¬توان به مواردی مانندکاربرد جناس، تکرار در سطح واکه¬، واژه و عبارت، استفاده از آرایه¬هایی مانند تشبیه، مجاز، استعاره و بینامتنی با قرآن کریم اشاره داشت. شایان توجه است که تمامی سبک¬ها و امکانات زبانی بکار گرفته شده در سطوح زبانی و ادبی با سطح فکری صاحب اثر تناسب و هماهنگی کامل دارد.