نویسندگان | بهرعلی رضایی؛ عباس اقبالی؛ روح الله صیادی نژاد |
---|---|
نشریه | پژوهش های زبان شناختی قرآن |
شماره مجلد | ۲ |
نوع مقاله | Full Paper |
تاریخ انتشار | ۱۴۰۱ |
رتبه نشریه | ISI |
نوع نشریه | چاپی |
کشور محل چاپ | ایران |
چکیده مقاله
در پژوهشهای مربوط به متون دینی، رویکرد معنیشناسی از اهمیت ویژهای برخوردار است. در میان مکاتب زبانشناسی، مکتب لندن به مقوله معنا اهتمام بسیار دارد و بر علل تحول معنی براساس بافت موقعیتی و آشکارسازی زوایای پنهان متن نظر دارد. این پژوهش میکوشد با شیوه توصیفیتحلیلی به معرفی نظرات فرث (بنیانگذار مکتب لندن) در باره ائتلاف بافت با گفتمان متن در جهت رسیدن به معنی بپردازد و با تطبیق آن با سوره مبارکه یوسف رویکرد بافتشناسی آن را در جهت رسیدن به معنا بازتاب دهد. در این پژوهش تلاش شده است با تحلیل ارتباطات معنایی در ترکیبهای متن، یعنی سویههای آوایی، صرفی، نحوی و دیگر نشانههای دلالی در بافت درونزبانی متن سوره یوسف، نقش اصلی موقعیت، بهعنوان بافت برونزبانی در فرایند شکلگیری معنا براساس حال گوینده و مخاطبان و گفتگوهای کنشگران اصلی و فرعی این سوره در محیط اجتماعی به دست آید. از همین گذر، بافت موقعیت، تعیینکننده گفتمان معنایی مناسب در متن سوره یوسف محسوب میشود.