نقد رمان «لم نعد جواری لکم» سحر خلیفه بر اساس نظریه سیمون دو بوآر

چکیده مقاله

نقد زن محور(فمینیستی) یکی از شاخه‌های نقد ادبی است که به بررسی رابطه‌ی متن ادبی با اندیشه‌ها و دیدگاه‌های فمینیستی می‌پردازد و نشان می‌دهد که تصویر ارائه شده از زنان تا چه حد به تصویر واقعی آنان نزدیک است .سحرخلیفه نویسنده¬ی معاصر فلسطینی در رمان «لم نعد جواری لکم» دیدگاه¬های فمنیستی خویش را منعکس نموده و از نظریه¬ی نظریه¬پردازان فمنیسم تأثیر پذیرفته است. اوج این تأثیرپذیری را در نظریه¬ی فمنیستی- اگزیستانسالیستی سیمون¬دوبوآر ناقد و نظریه¬پرداز فرانسوی مشاهده می¬کنیم. سحر خلیفه در این رمان با تأثیرپذیری از عقاید فمنیستی بوآر در خصوص فرهنگ جوامع و ظلم آن نسبت به زنان به بررسی شخصیّت¬های رمانش پرداخته است؛ لذا در این جستار به شیوه¬ی توصیفی- تحلیلی با تکیه به نظریه¬ی فمنیستی- اگزیستانسیالیستی بوآر به ارائه¬ی نقدی زنانه محور از این رمان می¬پردازیم. دستاورد پژوهش بیانگر آن است که نویسنده، زنان رمانش را گاه زنانی منفعل، مقهور، تسلیم، احساسی، ترسو و سنت¬گرا به تصویر کشیده و گاه تحت تأثیر عقاید آزادی¬خواهانه¬ی بوآر آنان را به سنت¬شکنی و هنجارگریزی سوق داده است