نویسندگان | روح الله صیادی نژاد- |
---|---|
نشریه | هنر زبان |
شماره مجلد | ۲ |
نوع مقاله | Full Paper |
تاریخ انتشار | ۱۳۹۸ |
رتبه نشریه | ISI |
نوع نشریه | چاپی |
کشور محل چاپ | ایران |
چکیده مقاله
هرچند زبان، ابزار ارتباطی حاکم و مسلط بر زندگی افراد جامعه است؛ اما تنها وسیله برای ایجاد ارتباط نیست. انسان ابزارهای دیگر غیرزبانی دراختیار دارد که کارکرد آن ها ایجاد ارتباط است و «زبان خاموش» نامیده می شود. این زبان نقشی سازنده و سرنوشت ساز در بسیاری از ارتباطات زندگی بشر دارد. تقریبا ۳۰تا۴۰درصد ارتباطات انسان، زبانی و درحدود ۶۰تا۷۰درصد ارتباطات ما غیرزبانی ست. پژوهش گر در این تحقیق با درپیش گرفتن روش توصیفی-تحلیلی در تلاش است ارتباطات غیرزبانی همچون رفتارهای بدنی، فضای شخصی، زمان، مکان، شیوه ی نوبت گیری در کلام، نشانه های آوایی غیرزبانی، سکوت و رفتارهای پساوایی را بررسی نماید. این پژوهش نشان می دهد که «ارتباط» در کشورهای خاورمیانه و به ویژه در کشورهای عربی تا حد بسیار زیادی مبتنی بر بافت است، همچنین عدم آگاهی انسان ها از فرهنگ مخاطبین شان درهنگام محاوره، به شکست در ایجاد ارتباط منجر می شود. ازآنجاکه تمایز «قدرت» در کشورهای عربی خیلی آشکار است، توزیع «نوبت گیری کلام» در فرهنگ عربی، مبتنی بر ویژگی های فردی همچون سن، جایگاه اجتماعی و قدرت است. فرهنگ عربی نسبت به فرهنگ غربی، اهمیت کمتری به «وقت» می دهد. هنگامی که با یک عرب زبان سخن می گوییم، آن ها معمولا تمایل دارند ازنظر «جسمانی» به شنونده نزدیک شوند؛ اما عدم رعایت «مسافت مکانی» در فرهنگ غربی درهنگام محاوره، برانگیزاننده ی احساسات جنسی و دشمنی ست.