تاثیر پارامترهای ماشینکاری بر میزان لایه¬لایه¬شدگی در فرآیند سوراخکاری بر روی کامپوزیت GFRP

Abstract

کامپوزیتهای تقویت¬شده با الیاف شیشه دارای کاربردهای صنعتی متعددی می¬باشند که به علت خواص مکانیکی و فیزیکی مناسب آنها می¬باشد. سوراخکاری از جمله روشهای رایج برای ایجاد اتصال بین سازه¬های از جنس مواد تقویت¬شده با الیاف می¬باشد. لایه¬های کامپوزیتهای تقویت¬شده با الیاف در عملیات ماشینکاری مخصوصاً در عملیات سوراخکاری که در معرض تمرکز تنش قرار می¬گیرند، دچار آسیب لایه¬لایه¬شدگی می¬گردند. آسیب لایه¬لایه¬شدگی به علت ناهمگنی، ناهمسانگردی و خواص حرارتی متفاوت زمینه و الیاف می¬باشد که در نتیجه موجب کاهش دقت در عملیات ماشینکاری می¬شوند. آسیب لایه¬لایه¬شدگی در کاربرد کامپوزیتهای تقویت¬شده با الیاف هنگام مونتاژ، ایجاد مشکل می¬کند. پدیده لایه¬لایه¬شدگی به شدت تحت تاثیر عواملی مانند جنس و هندسه ابزار و همچنین پارامترهای ماشینکاری قرار دارد. از این رو در سالهای اخیر از ابزار الماسه هسته¬دار با توجه به کاهش نیرو و انجام همزمان عملیات سوراخکاری و سنگزنی داخل سوراخ، در سوراخکاری کامپوزیتهای تقویت شده با الیاف، استفاده می-کنند. در این پژوهش به بررسی میزان لایه¬لایه¬شدگی در کامپوزیت تقویت¬شده با الیاف شیشه (GFRP) با درصد الیاف 65% در عملیات سوراخکاری با ابزار الماسه هسته¬دار، با توجه به پارامترهای ماشینکاری پرداخته شده است. با توجه به آزمایشات انجام¬شده مشاهده گردید افزایش سرعت برشی و کاهش سرعت پیشروی موجب کاهش آسیب لایه¬لایه¬شدگی شده و کیفیت سوراخ را بهبود می¬بخشد. همچنین با توجه به داده¬های بدست¬آمده، در نرم افزار مینی¬تب، یک رابطه بین پارامترهای ماشینکاری و میزان لایه-لایه¬شدگی ارائه گردید. با توجه به مدل بدست¬آمده، سرعت برشی تاثیر بیشتری بر میزان لایه¬لایه¬شدگی دارا می¬باشد.