تبیین مصرف مواد مخدر در بین اقوام منطقه مرکزی شهرکرد

Abstract

گرایش، مصرف و اعتیاد به مواد مخدر از مهم ترین و اولویت دارترین مسائل و آسیب های اجتماعی در جامعه جدید مطرح است که از زوایای مختلف مورد بررسی و توجه قرار گرفته است. یکی از زمینه های اعتیاد و گرایش به مواد مخدر،وجود بستر های مثبت نگرشی و هنجاری شدن مصرف مواد در جامعه است. مطالعه حاضر به وضعیت نگرش های موجود در میان خرده فرهنگ های قومی شهرشهرکرد (فارس، ترک و بختیاری) به شیوه ی پیمایشی پرداخته است. اطلاعات با استفاده از یک پرسشنامه محقق ساخته بر روی نمونه ای به حجم 197 نفر جمع آوری و سپس با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. بر آیند کلی پژوهش نشان داد که حدود 35 درصد از پاسخگویان به هر نحوی (دارو درمانی، تفننی، اعتیاد و...) یکی از مواد مخدر سنتی یا صنعتی (عمدتا تریاک و مشروبات الکلی)را مصرف نموده اند. گر چه اکثر پاسخگویان نسبت به مصرف مواد مخدر نگرش منفی داشتند با این وجود نگرش نزدیک به یک سوم آنهادر حد متوسط بود.که این آمار نسبت به گذشته درصد بالایی محسوب می شود. همچنین، نگرش مردم در حال تغییر به سمت مثبت است، از طرف دیگر آزمون فرضیه ها با استفاده از تحلیل واریانس نیز نشان داد که قومیت های مختلف در شهرکرد اعم از ترک، بختیاری و فارس تفاوت نگرشی نسبت به مواد مخدر نداشتند. به عبارتی، دلالت یافته‌ها این است که قومیت های مذکور نگرش یکسانی نسبت به مواد مخدر داشتند قومیّت شرط تفاوت در نگرش نسبت به مصرف مواد مخدّر نیست.