جایگاه مباحث حدیثی در نظریات علوم قرآنی از دیدگاه آیت الله معرفت(ره)

Abstract

سنت و حدیث ، در آثار محمدهادی معرفت دایره‌ی کاربردی گسترده‌ای را در بر می‌گیرد. از یک سو، شاهد آن هستیم که مأثورات از همان دوران نخست در زمینه‌ی کشف مفاهیم علوم قرآنی بسیار سودمند هستند؛ و از سوی دیگر این منبع کما بیش مورد غفلت دانشمندان علوم قرآنی قرار گرفته است که با توجه به کثرت دانشمندان اهل سنت در این عرصه تا حدودی قابل توجیه است. مرحوم معرفت در نظریات علوم قرآنی خود عملاً به بازبینی و کاربرد جدی روایات روی آورده و آن‌ها را بر محوریت قرآن استوار ساخته‌ است؛ ایشان با واکاوی مفاهیم علوم قرآنی در روایات مقبول اهل بیت(ع) و صحابه به ابداع نظریات، تمایز بخشی و تبیین این مفاهیم پرداخته است. ایشان تمام مسائل قرآنی را از قرآن آغاز و به حدیث ختم می‌کند . نوشتار حاضر برای تبیین این مسئله، نمونه نظریه‌های‌ بطن، نسخ تدریجی، نزول قرآن در شب قدر و وحی در زمان بعثت، جاودانگی و عدم تحریف قرآن را با استناد به روایات جری و تطبیق، روایات نسخ، روایات آغاز نزول، روایات عرضه به قرآن مورد بررسی قرار داده تا نشان دهد رجوع این محقق قرآنی به مأثورات، بسیار راه گشا بوده است.