بررسی اثرات مکانی- فضایی گردشگری شهری بر پایداری نظام فضایی شهر (مطالعه موردی: منطقه ۳ شهر اصفهان)

چکیده:

شهر به مانند سیستم پویا همواره درحال اثرپذیری از پدیده­های گوناگون می­باشد و در این فرایند تعاملات اقتصادی، اجتماعی- فرهنگی و زیست محیطی نقش مؤثری دارد. به دنبال جهانی شدن فعالیت گردشگری و پی بردن به میزان اهمیت آن در پیشرفت اقتصادی کشورها، باید به این نکته توجه داشت که این فعالیت بنا بر عملکرد خود باعث ایجاد تحول در بخش­های مختلف اقتصادی، اجتماعی- فرهنگی، کالبدی و زیست محیطی در شهرها شده و اثرات حاصل از آن می­تواند چهره­ی شهر را دگرکون سازد. اگر این تعاملات مثبت و سازنده باشد باعث ایجاد پایداری در نظام فضایی شهر می­شوند. پژوهش حاضر به بررسی اثرات مکانی-فضایی گردشگری شهری بر پایداری نظام فضایی شهر در منطقه 3 شهرداری اصفهان پرداخته است. این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ شیوه انجام توصیفی- تحلیلی می­باشد و داده­ها به دو روش کتابخانه­ای و میدانی با استفاده از ابزار پرشسنامه در چهار شاخص اصلی اقتصادی، اجتماعی- فرهنگی، زیست محیطی و کالبدی تهیه شده است. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران 380 نفر محاسبه گردید که به شیوه نمونه گیری تصادفی در بین جامعه آماری شامل ساکنین و شاغلین در منطقه 3 شهر اصفهان توزیع گردید. تحلیل­های توصیفی استنباطی از اطلاعات گردآوری شده با استفاده از آزمون­های آماری در نرم افزار SPSS و برای تحلیل معادلات ساختاری و مدل سازی از نرم افزار Amos استفاده شده است. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که وضعیت اثرگذاری مکانی- فضایی گردشگری منطقه 3 شهر اصفهان در ابعاد اقتصادی، اجتماعی- فرهنگی، زیست محیطی و کالبدی به ترتیب با میانگین بالاتر از حد متوسط 96/3، 94/3، 91/3 و 87/3 از وضعیت مناسبی برخوردار هستند.