سنجش و بررسی مقدار دز طبیعی دریافتی توسط نمونه به¬دست آمده از کاوش های باستان شناسی در شمال ایران به روش ترمولومینسانس

چکیده مقاله

در این تحقیق سنجش و محاسبه میزان دز دریافتی توسط نمونه گِل پخته شده ی کشف شده، در منطقه شمال ایران با روش ترمولومینسانس انجام شد. نمونه طی سالهایی که در منطقه بوده است، انرژی هایی از مواد پرتوزای موجود در خاک نمونه یا در محیط اطراف و پرتوهای کیهانی دریافت کرده است، که این انرژی ها در بلورهای جامد موجود در نمونه مانند بلورهای کوارتز و فلدسپار موجود در خاک ذخیره شده است. بازه دمایی که از طریق رسم و مقایسه نمودار درخشش ترمولومینسانس طبیعی و نمونه پرتودهی شده توسط پرتوی گاما بدست آمده است، ناحیه پایدار دمایی نمونه را مشخص می کند. به انرژی دریافتی توسط نمونه طی سالها دز معادل گفته می شود. محاسبه ی دز معادل نمونه از طریق روش ترمولومینسانس، با استفاده از اختلاف منحنی پاسخ گرمالیانی نسبت به دز گاما برای نمونه های طبیعی و تابکاری شده ای که تحت پرتودهی با پرتوی گاما قرار گرفته اند، صورت گرفته است.