رزومه
QR


محمد امینی

محمد امینی

دانشیار

دانشکده: دانشکده علوم انسانی

گروه: علوم تربیتی

مقطع تحصیلی: دکترای تخصصی

رزومه
QR
محمد امینی

دانشیار محمد امینی

دانشکده: دانشکده علوم انسانی - گروه: علوم تربیتی مقطع تحصیلی: دکترای تخصصی |

My affiliation

نمایش بیشتر

ارزیابی فرهنگ کلاسی از دیدگاه دانشجویان علوم پزشکی کاشان

نویسندگانمحمد امینی,حمید رحیمی سمیرمی,مسعود کیانی
نشریهپژوهش در آموزش علوم پزشکی
شماره صفحات۳۱
شماره مجلد۴
نوع مقالهFull Paper
تاریخ انتشار1397/11/22
رتبه نشریهعلمی - پژوهشی
نوع نشریهالکترونیکی
کشور محل چاپایران
نمایه نشریهISC ,SID

چکیده مقاله

هدف: فرهنگ کلاسی با توجه به باورها و ارزش های ضمنی و صریح خود می تواند از یک سو مروج فضایی آزاد، برانگیزاننده و دلگرم کننده برای ایجاد یادگیری در فراگیران باشد و از سوی دیگر هم ممکن است محیطی سرد، منفی و غیرمنعطفی را به وجود آورد. لذا هدف پژوهش حاضر، بررسی فرهنگ کلاسی از دیدگاه دانشجویان علوم پزشکی کاشان بود. روش: نوع پژوهش توصیفی پیمایشی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی کاشان در سال تحصیلی 96-1395 به تعداد 2148 بود که به روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای، 200 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده‌ها شامل پرسش‌نامه‌ استاندارد فرهنگ کلاسی در قالب 8 سئوال بسته پاسخ در طیف پنج درجه ای لیکرت بود. روایی سازه پرسش‌نامه به روش تحلیل عاملی تأییدی تایید شد. پایایی پرسشنامه¬ از طریق ضریب آلفای کرونباخ، 88/0 برآورد گردید. تحلیل داده‌ها در سطح توصیفی و استنباطی با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 18 انجام شد. یافته ها: یافته ها نشان داد نمره بدست آمده فرهنگ کلاسی به میزان (64/2±53/34) بالاتر از نمره 30 می باشد و اکثریت دانشجویان، فرهنگ کلاسی موجود در دانشگاه را باز می‌دانستند. دانشجویان پسر با نمره (97/2±17/35) فرهنگ کلاسی را نسبت به دانشجویان دختر با نمره (1/2±91/33)، بازتر گزارش نمودند و این تفاوت از نظر آماری معنادار بود. اما بین دیدگاه دانشجویان در مورد وضعیت فرهنگ کلاسی بر حسب دانشکده محل تحصیل و مقطع تحصیلی، تفاوت معناداری وجود نداشت. نتیجه گیری: طبق نتایج، فرهنگ کلاسی موجود در دانشگاه علوم پزشکی کاشان از نوع باز می باشد. این امر به ویژه در دانشگاه های علوم پزشکی که فارغ التحصیلان آن در سطوح و مقاطع مختلف باید با همنوعان خود ارتباطی انسانی، مثبت و متعادل برقرار نمایند، ضرورتی دو چندان دارد تا از این طریق، اطمینان بیشتری برای اجرای کیفی وظایف و مسئولیت های مورد نظر آنها فراهم شود.