بررسی رابطه ذهن آگاهی با تاب آوری دردانشجویان

چکیده مقاله

هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی رابطه ذهن آگاهی و تابآوری در دانشجویان می باشد. بدین منظور نمونه ای مشتمل بر ۳۵۷ نفر (۲۰۳ دختر و ۱۵۴ پسر) از دانشجویان دانشکده های علوم انسانی، مهندسی و پردیس دانشگاه کاشان در سال تحصیلی ۱۳۹۴ به شیوه نمونه گیری طبقه ای متناسب با حجم انتخاب گردید. در ادامه به منظور جمع آوری اطلاعات، از پرسشنامه های تابآوری کانر و دیویدسون(۲۰۰۳،( پرسشنامه پنج وجهی ذهنآگاهی بایر، اسمیت، هاپکینز و تونی (۲۰۰۶ ،(استفاده به عمل آمد. ضریب آلفای به دستآمده در این مطالعه برای متغیرهای ذهن آگاهی و تابآوری به ترتیب ۷۳۳/۰ و ۸۵۶/۰ و همچنین برای مولفه های ذهن آگاهی : مشاهده، توصیف، عمل همراه با آگاهی، عدم قضاوت و عدم واکنش به ترتیب ۰/۷۲۶ و ۶۶۷/۰ و ۸۰۲/۰ و ۷۲۴/۰ و ۶۲۳/۰ به دست آمد. برای تحلیل داده ها از روش ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد که درنهایت، مشخص گردید بین ذهن آگاهی و تابآوری همسو با دیگر پژوهش ها، ارتباط معنادار وجود دارد. یافته های پژوهش حاکی از آن بود که ذهن آگاهی می تواند موجب ارتقای تاب آوری در دانشجویان شود. بر این اساس توصیه می شود که برنامه ریزان فرهنگی،آموزش عالی و نهادهای تربیتی کشور به بهبود سطح ذهن آگاهی و تاب آوری دانشجویان توجه کنند و آموزش هایی در این زمینه ارایه نمایند.