تاثیر طرحواره های ناسازگار اولیه بر گرایش به رفتارهای پرخطر با میانجی گری تنظیم هیجان در دانش آموزان پسر دوره متوسطه دوم

چکیده مقاله

هدف این پژوهش بررسی تاثیر طرحواره¬های ناسازگار اولیه بر گرایش به رفتارهای پرخطر با نقش میانجی تنظیم هیجان در دانش آموزان پسر متوسطه دوم بود. این ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺑﻪ روش توصیفی_ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﻲ و استفاده از معادلات ساختاری اﻧﺠﺎم پذیرفت. ﺟﺎﻣﻌﻪ آﻣﺎری شامل ﻛﻠﻴﻪ دانش آموزان پسر دوره متوسطه دوم شهرستان مبارکه بود ﻛﻪ از ﺑﻴﻦ آن ها ﺗﻌﺪاد 235 ﻧﻔﺮ ﺑﻪ شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب و در نهایت به دلیل ریزش 30 نفر از آزمودنی ها، تعداد 205 نفر از آن ها به عنوان گروه نمونه مورد مطالعه قرار گرفتند.به منظور جمع آوردی داده ها از مقیاس رفتارهای پرخطر (Zadeh Mohammadi & Ahmadabadi, 2008)، پرسشنامه طرحواره های ناسازگار اولیه (YSQ-SF) (Young, & Brown, 1998) و پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان (CERQ) (Garnefski, & et al , 2009) و جهت تحلیل آن ها از مدل معادلات ساختاری استفاده شد. یافته ها بر اساس محاسبات مدل نشان داد اثر مستقیم حوزه های طرحواره های ناسازگار اولیه بر گرایش به رفتارهای پرخطر، مثبت و معنادار بود. همچنین اثر مستقیم تنظیم هیجان مثبت بر گرایش به رفتارهای پرخطر، منفی و معنادار و اثر مستقیم تنظیم هیجان منفی بر گرایش به رفتارهای پرخطر ، مثبت و معنادار بود. علاوه بر این، نتایج حاکی از آن است که تنظیم هیجان قادر است به عنوان یک متغیر میانجی در رابطه بین طرحواره های ناسازگار اولیه با گرایش به رفتارهای پرخطر نقش معناداری را ایفا نماید. در نتیجه، تنظیم هیجان به عنوان یکی از عوامل موثر در پیشگیری از رفتارهای پرخطر، می‌تواند مورد توجه و عنایت مربیان، مشاوران و دیگر دست اندرکاران آموزش و پرورش کشور قرار گیرد.