تبیین ارتباط نیرومندی من و ذهنیت های طرحواره ای با گرایش به خودکشی با نقش واسطه گری مکانیزم های دفاعی در زنان مطلقه

چکیده مقاله

چکیده

خودکشی یکی از مباحث مهم در زمینه سلامت روان می‌باشد. پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش واسطه‌ای مکانیز‌م‌های دفاعی در ارتباط نیرومندی من و ذهنیت‌های طرحواره‌ای با گرایش به خودکشی تدوین گردید. مطالعه حاضر از نوع کاربردی و طرح تحقیق در رده پژوهش‌های توصیفی-همبستگی انتخاب شد. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه زنان مطلقه تحت پوشش کمیته امداد امام خمینی (ره) شهرستان اصفهان بود و گروه نمونه به روش نمونه‌گیری چندمرحله‌ای و تعداد 367 آزمودنی تعیین شد. ابزارهای مطالعه شامل پرسشنامه قدرت ایگو مارکستروم و همکاران، پرسشنامه ذهنیت‌های طرحواره‌ای یانگ و همکاران، پرسشنامه سنجش افکار خودکشی بک و پرسشنامه سبک‌های دفاعی آندرز و همکاران بود. نتایج همبستگی پیرسون نشان داد که میان ذهنیت‌های ناکارآمد، مکانیزم‌های دفاعی رشدنایافته و مکانیزم‌های دفاعی روان‌رنجور با گرایش به خودکشی رابطه مثبت و معنادار وجود دارد (01/0>p). همچنین ارتباط میان ذهنیت‌های کارآمد، نیرومندی من و مکانیزم‌های دفاعی رشدیافته با گرایش به خودکشی منفی و معنادار به دست آمد (01/0>p). نتایج تحلیل مسیر نیز بیانگر نقش واسطه‌گری مکانیزم‌های دفاعی در رابطه بین نیرومندی من و ذهنیت‌های طرحواره‌ای با گرایش به خودکشی بود. لذا می‌توان بیان کرد که مکانیزم‌های دفاعی به عنوان یک متغیر واسطه‌گر بر ارتباط نیرومندی من و ذهنیت‌های طرحواره‌ای با گرایش به خودکشی نقشی قابل توجه دارد.