نمادگرایی در فرش باتاکید برنقوش بکار رفته در طرحی از نگارنده

چکیده مقاله

نماد به چیزی گفته می شود که نمی تواند به روشی دیگر بیان شود. یعنی مفاهیمی که به زبان مستقیم قابل بیان نیستند و زبان با همه محدودیت هایش قادر به انتقال این مفاهیم نیست. استفاده از نماد جزو ضروریات زندگی بشر محسوب می شود چون همواره معانی و مفاهیمی غیر فیزیکی برای بشر وجود داشته و دارد. نماد ابزاری است برای بیان تصور یا مفهومی که برای حواس ما غایب بوده و ناشناختنی و غیبی محسوب می شود. عجز زبان از بیان برخی مفاهیم به این سبب است که زبان انسان صورتی تحلیلی، استدلالی و عقلانی دارد و منطبق با عقل بشر است و در واقع زبان ابزاری است در خدمت عقل بشری که گاه از بیان مفاهیمی غیر عقلی و فراعقلی و شهودی عاجز می شود زبان هنر فرش دستبافت، زبان نمادین و رمزگونه است. رموز و نمادها حامل معنای درونی و ذاتی این هنر می باشد. تنها راه بررسی معنای هنر فرش و آثار هنری آن بررسی این نمادها و سمبل ها است. در این پژوهش، نقشه ی فرشی از نگارنده با هدف نماد شناسی و استفاده از متداول ترین نمادها در فرش دستبافت، شامل ترنج، درخت، گل هشت پر، شیر، ستاره، مربع، طاووس انتخاب شده است. آنالیز نقوش بکار رفته دراین طرح و نمایش نگاره ها به صورت جداگانه از منظر نمادین مورد کنکاش قرار گرفته است. روش تحقیق در این پژوهش به شیوه کتابخانه ای، از نوع توصیفی می باشد. طراحی آگاهانه و نمادگرا در فرش دستبافت با ذکر طبقه بندی و کاربرد نمادها در نقشه انتخابی هدف اصلی این پژوهش می باشد. واژه های