نمادپردازی نقوش ظروف اسگرافیتو در دوران اسلامی

چکیده مقاله

چکیده ظروف اسگرافیتو از نظر تکنیک و نقش، جایگاه ویژه¬ای در گروه سفالینه¬های دوران اسلامی دارند که بخش عمده و مهم آنها متعلق به سده¬های 4 تا 6 هجری هستند. ¬نقوش ظروف اسگرافیتو به واسطه¬¬ی حکاکی بر روی آنها نقش بسته است که این نقوش در سه گروه حیوانی، گیاهی و انسانی دسته¬بندی می¬شوند و هر یک از آنها نشان دهنده¬ی نماد ویژه¬ای هستند. این مقاله با هدف بررسی نقوش ظروف اسگرافیتو و نمادپردازی که در این نقوش صورت گرفته است، در صدد پاسخگویی به سوالات زیر است: 1. کدام گروه از نقوش سهم بیشتری در تزیین ظروف اسگرافیتو دارد؟ 2. آیا تمامی نقوش در ظروف اسگرافیتو، جنبه¬ی نمادین داشته است؟ پژوهش پیش¬رو با شیوه¬ی گردآوری اطلاعات کتابخانه¬ای و روش توصیفی_تحلیلی انجام شده که ده نمونه به عنوان جامعه آماری از ظروف اسگرافیتو انتخاب شده ومورد مطالعه قرار گرفته¬است.نتیجه¬ی حاصل از این پژوهش نشان می¬دهد که؛ نقوش حیوانی نسبت به دو گروه دیگر بیشتر به کار رفته است و نقوش گیاهی به¬طور عمده به عنوان عنصری تزیینی در میان نقوش دیگر خودنمایی می¬کند.