شاخصه های کیفی طراحی معماری مجموعه های تفریحی- اقامتی با هدف جذب گردشگر

Abstract

نقش معماری در دسته بندی جاذبه های گردشگری انکار ناپذیر است. معماری ابزاری‌است قدرتمند که با استفاده از آن توسعه ی گردشگری میسر می¬شود. آن‌چه مشهود است انتخاب هتل به عنوان یکی از مکان های اقامتی خوشایند و پرطرفدار، تصمیم‌گیری مهمی است که نیازمند ارزیابی دقیق بوده و شناسایی معیارهای آن، می‌تواند راهنمای مناسبی برای مسئولان صنعت گردشگری و هتل‌داری، برای ارائه¬ی خدمات اثربخش¬تر و کسب رضایت گردشگران و همچنین، رهنمودی راهگشا برای ارزیابی دقیق¬تر و مطلوب‌تر متقاضیان هتل باشد. با توجه به جاذبه¬های گردشگری، ظرفیت¬ها و امکانات مناسب در عرصه-های مختلف به راحتی می‌توان دریافت که مقام نود¬ و پنجم در شرایط کنونی و رتبه¬ی یک‌صد و سی ¬و هفتم در افق 2020 میلادی در میان یک‌صد و هشتاد و یک کشور جهان شایسته¬ی صنعت گردشگری ایران نیست. کشوری که از نظر توانمندی-های خاص طبیعت¬گردی در میان پنج کشور اول دنیا قرار دارد. این مقاله با هدف بررسی ارتباط بنیادین دو بخش معماری و گردشگری در بستر جغرافیایی ایران است و تلاش شده با واکاوی مشکلات گردشگری و به‌دست آوردن شاخصه‌های کیفی برای طراحی یک مجموعه گردشگری راهکارهایی ارائه شود. در این مقاله به منظور بررسی معیارهای کیفی از روش تحلیل مؤلفه¬های اصلی (PCA) و تحلیل عوامل(FA) استفاده شده¬است. یافته¬های ارائه شده در این مقاله معرفی الگو¬های کیفی برای طراحی مجموعه¬های تفریحی اقامتی است که شامل امنیت، آسایش، آرامش و خوانایی مجموعه است. وجود این شاخصه¬ها در بالا بردن کیفیت فضای اقامتی و در نتیجه جذب گردشگر مؤثر است.