| نویسندگان | امیر قنبرپور نصرتی- محمد حسین حسینی |
|---|---|
| نشریه | رویکردهای نوین در مدیریت ورزشی |
| ارائه به نام دانشگاه | کاشان |
| نوع مقاله | Full Paper |
| تاریخ انتشار | تابستان ۹۶ |
| رتبه نشریه | علمی - پژوهشی |
| نوع نشریه | الکترونیکی |
| کشور محل چاپ | ایران |
| نمایه نشریه | ISC |
چکیده مقاله
این پژوهش با هدف بررسی ساختار عاملی و اعتباریابی مقیاس ملی‌گرایی به‌عنوان انگیزۀ هواداران در ورزش انجام گرفت. جامعه آماری تحقیق، تماشاچیان حاضر در هفتۀ سوم رقابت‌های لیگ جهانی والیبال در سال 2016 به میزبانی کشور ایران بود که تعداد 320 پرسشنامه به‌صورت تصادفی ساده در بین جامعۀ تحقیق توزیع شد. ابزار مورد استفاده پرسشنامۀ ملی‌گرایی بوگدانف (2005) با 16 گویه و 3 مؤلفه بود که در طیف 7 ارزشی لیکرت قرار داشت. تحلیل عاملی تأییدی برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها استفاده شد. نتایج، ساختار سه‌عاملی پرسشنامۀ اصلی ملی‌گرایی به‌عنوان انگیزۀ هواداران در جامعۀ ایرانی را تأیید کرد که در تحلیل عاملی مرتبۀ دوم، سازۀ ملی‌گرایی را تشکیل می‌دادند. همچنین نتایج حاکی از برازش مناسب مدل (2/88=χ2/df، 0/94CFI=، 0/91NFI=، 0/91=GFI، 0/080RMSEA=) بود. ضریب آلفای کرونباخ مؤلفه‌ها و کل مقیاس ملی‌گرایی بالاتر از 0/70 بود که بیانگر پایایی قابل قبول ابزار ملی‌گرایی و مناسب بودن آن برای استفاده در جامعۀ ایرانی است. به‌طور کلی مقیاس ملی‌گرایی ساختاری مشابه نسخۀ اصلی آن دارد و ابزاری معتبر و پایا از ملی‌گرایی است. به‌طور کلی شواهد روان‌سنجی به‌دست‌آمده از تحلیل عامل تأییدی و بررسی پایایی ابزار تحقیق، حاکی از کفایت پرسشنامۀ ملی‌گرایی برای استفاده در محیط‌های ورزشی به‌منظور ارزیابی علل یا عوامل اثرگذار بر حضور هواداران ورزشی است.