محاسبه تنش های پسماند به وسیله اندازه گیری کرنش های رهاشده با استفاده از تقریب های متفاوت خطی و غیرخطی

Abstract

در این تحقیق نحوه آزادسازی کرنش های رهاشده برای محاسبه تنش های پسماند در روش سوراخ کاری مرحله ای مورد توجه قرار گرفته است. برای این منظور یک قطعه ضخیم استوانه ای از جنس آلومینیوم با ضخامت ۵میلی متر مورد بررسی قرار گرفته است. سوراخ کاری به روش مرحل های و با سرعت بالا در چند گام متوالی انجام شده و کرنش های رهاشده توسط یک کرنش سنج روزت ثبت شده است. برای تبدیل کرنش های رهاشده به تنش های پسماند، توزیع کرنش های رهاشده به سه شکل تابع خطی، تابع درجه دو و تابع درجه سه در عمق سوراخ مورد مطالعه قرار گرفته است. برای هر حالت تنش های پسماند طولی، محیطی، برشی، تنش های اصلی و زاویه های اصلی برای هر گام در ضخامت قطعه محاسبه شده و ب هوسیله ماتریس تنظیم تیخانوف همگرایی نتایج مورد ارزیابی قرار گرفته است. در پایان نتایج برای سه حالت مورد ارزیابی و مقایسه قرار گرفته است. نتایج حاصل از مقایسه تنش ها و درجه منحنی ها نشان می دهد که منحنی درجه سه برای ارزیابی کرنش های رهاشده و تبدیل به تنش های پسماند مناسب تر بوده و مقدار خطا در منحنی درجه دو از دو حالت دیگر بیشتر است.