ارزیابی تأثیر واگذاری معادن بر وضعیت آسیب پذیری بومنظامهای شهرستان طبس

Abstract

معدنکاری از جمله فعالیتهای توسعهای انسان است که بر بومنظامها تأثیرگذار است. در مدیریت پایدار سرزمین، شناخت تغییرهای بومشناختی عملیات معدنکاری، بسیار مهم و یکی از راهکارهای مناسب برای ارزیابی وضعیت آسیبپذیری بومشناختی )اکولوژیک( است. پژوهش حاضر در شهرستان طبس برپایه سنجش پایداری بومشناختی با استفاده از روش عینی، آسیبپذیری طبقهبندی و ارزیابی شد. در این راستا، مجموعهای از عوامل بومشناختی شامل توپوگرافی، پوشش گیاهی، اقلیم، آب زیرزمینی، خاک و زمین- شناسی با استفاده از تصاویر ماهوارهای و دادههای ایستگاهی تهیه شد. بر اساس نتایج، عوامل بومشناختی جهت جغرافیایی، بارش و پوشش گیاهی به ترتیب بیشترین حساسیت را به خود اختصاص دادد. بر اساس بررسی انجام شده، معادن 3/15 درصد از منطقه مورد مطالعه را به خود اختصاص دادن. بیشترین سطح از معادن اکتشافی در طبقه نیمهحساس طبقهبندی شد. همچنین، عوامل خاک و زمینشناسی با بیشترین محدودیت بومشناختی، از تنوع زیادتری نسبت به دیگر عاملها در سطح منطقه برخوردار بودند. بهدلیل حساسیت زیاد خاک و امکان فرسایش، بهویژه در نواحی با پوشش گیاهی کم و اراضی بدون پوشش در نواحی شرقی و جنوبغربی، آسیبپذیری بیشتر است. بنابراین برای واگذاری، اکتشاف و بهرهبرداری بر پایه وضعیت آسیب پذیری این اراضی از اولویت کمتری برخوردارهستند.