امکان‌سنجی طرح دهکده گردشگری با رویکرد اکوتوریسم پایدار در شهرستان فریدونشهر

Abstract

زندگی شهری و صنعتی عصر حاضر و توسعه سیستم حمل‌ونقل، سبب افزایش چشمگیر اکوتوریست‌ها در مناطق طبیعی شده است. شهرستان فریدونشهر علی‌رغم بازدید گسترده طبیعت‌گردان، فاقد تمهیدات مطلوب اقامتی و رفاهی مورد نیاز گردشگران است. از آنجایی که این تمهیدات به صورت مدرن و مجتمع اغلب در دهکده‌های گردشگری ارائه می‌شود و موقعیت آنها نیازمند استقرار در مکان‌هایی است که بیشترین کارایی را دارند، لذا دراین پژوهش سعی شده است تا مطلوبترین مکان ایجاد دهکده گردشگری در پهنه شهرستان فریدونشهر ارزیابی محیطی شود. ازاین‌رو، از طریق تلفیق 9 لایه اطلاعاتی از داده‌های مکانی اعم از مراکز جمعیتی، شیب زمین، توپوگرافی، طبقات ارتفاعی، تیپ اراضی، شبکه‌آبراهه‌ها، حریم رودخانه‌ها، راه‌های دسترسی و حریم گسل‌ها، مکان‌های مناسب ایجاد دهکده گردشگری پایش گردید. دراین راستا ابتدا کلیه لایه‌های رقومی که در مکانیابی پهنه‌های بهینه ایجاد دهکده گردشگری مؤثر بودند تهیه، و به هر کدام از این آنها بر اساس میزان اهمیت وزن داده شد. برای وزن‌دهی لایه‌های اطلاعاتی از روش مقایسه زوجی استفاده شد تا در نهایت وزن نرمال‌شده آنها به دست آید، بعد از وزن‌دهی، برای تجمیع کلیه لایه‌های رقومی، اقدام به تبدیل لایه‌های وکتوری به رستری و سپس با یکدیگر تلفیق شدند. نتایج نشان داد که با توجه به پهنه‌بندی و شناخت مکان‌های مستعد ایجاد دهکده گردشگری، بیش از 11 درصد وسعت شهرستان دارای قابلیت ارضی مناسب هستند و اغلب به صورت پهنه‌های پراکنده در شرق، شمال و شمال‌غرب قرار گرفته‌اند که با توجه به مجاورت با مرکز شهر می‌تواند بستری برای توسعه گردشگری و بهره‌گیری بهینه گردشگران از محیط بکر طبیعی گردد. در این خصوص ایجاد دهکده‌ی گردشگری در این محدوده‌ها، می‌تواند سبب توسعه گردشگری طبیعت محور در شهرستان فردونشهر و کسب دستاوردهای اقتصادی و محیط زیست پایدار برای مردم محلی شود.