امکان سنجی استفاده از زبان نشانه ها برای الگودهی ذهنی به نابینایان در فضاهای جدید

چکیده مقاله

یکی از مسائل اصلی نابینایان با توجه به فقدان قوه بینایی در آن¬ها عدم امکان تصویرسازی کلی از فضا است و این امر خود موجب معضلاتی مثل عدم شناخت کاربری فضا، وسعت آن، فضاهای همجوار، مسیرهای حرکت و مکث است. با توجه به تنوع کاربری¬ها و طرح¬ها در بناهای مختلف امکان الگودهی مشابه و آشنا برای کمک به نابینایان وجود نخواهد داشت. بنابراین نقش جزئیات پررنگ¬تر می¬شوند. این نشانه¬ها باید عملکردی مثل دگمه برجسته عدد پنج در صفحه کلید تلفن را داشته باشند، تا ضمن خوانایی و وضوح بخشی به کل فضا هزینه و درگیری طراحی زیادی را نیاز نداشته باشند. روش تحقیق شامل دو بخش است: در بخش نخست تعدادی از نشانه¬های مختلف در بخش های انتخاب مصالح ویژه، پخش اصوات خاص، فضاهای واسط، استفاده از عناصر طبیعی در قالب جدولی معرفی می-شوند و در بخش دوم طی مصاحبه با شماری از نابینایان میزان کارایی موارد بخش اول بررسی خواهد شد. در نهایت پاسخ مصاحبه شوندگان نابینا میزان امکان پذیری چنین طرحی را بیان خواهد کرد.