نویسندگان | ریحانه بذرافکن اصفهانی,مهدی اخترکاوان,جواد دیواندری |
---|---|
همایش | اولین کنفرانس بین المللی معماری، شهرسازی، عمران، هنر و محیط زیست؛ افق های آینده، نگاه به گذشته |
تاریخ برگزاری همایش | ۲۰۱۶-۳-۷ |
محل برگزاری همایش | تهران |
نوع ارائه | سخنرانی |
سطح همایش | بین المللی |
چکیده مقاله
با توجه به اینکه نیمی از شهروندان را بانوان تشکیل می دهند، پارکها و فضاهای سبز مختص بانوان یکی از مراکز مهم و تاثیرگذار در میزان حضور زنان می باشد. ولیکن حضور زنان در پارکها ارتباط تنگاتنگی با امنیت در فضا دارد. بدین منظور هدف از این مقاله سنجش حضور بانوان در پارکهای منطقه 14، با توجه به تراکم جمعیتی بالا این منطقه می باشد. در پژوهش حاضر، روش تحقیق بر اساس هدف، از نوع کاربردی و بر اساس روش و ماهیت، توصیفی - تحلیلی و روش تجربی -پیمایشی است. همچنین برای ارزیابی و اولویت بندی شاخصهای ارائه شده در مدل تحلیلی از تکنیک spss استفاده شده است. داده های مورد نیاز برای انجام تحقیق از طریق پرسشنامه جمع آوری گردید. نتایج نشان داد که میزان مشارکت زنان در ساعات مختلف روز و عدالت، کارآمدی، امنیت، شفافیت آنان رابطه مستقیم دارد. از این رو، پارک گلستان بیشترین ساعات حضور و کمترین ساعت متعلق به پارک زنبق است. نتایج بعدی حاکی از طراحی مناسب فضای درونی پارک نسبت به اشرافیت ساختمانهای مجاور، سر زندگی و شادابی به خاطر طراحی فضاهای درونی، میزان احساس امنیت و آرامش روانی در پارک است که ارزش آزمون برای هر یک به ترتیب (پارک گلستان، سرو، زنبق) 2.9-2.09- 2.75 بوده است. و در نهایت محدودیتهای همچون وضعیت امنیت، تسهیلات خیابانهای اطراف، میزان حضور بانوان را تحت تاثیر قرار می دهد. با توجه به این محدودیتها برای حضور راحت و ایمن زنان در فضاهای شهری و افزایش سرزندگی در برخی کشورها نظیر ایران فضاهای مختص استفاده زنان مانند پارکهای بانوان در منطقه 14پیشنهاد می شود.