معماری سبز، راهبردی برای کاهش مصرف انرژی در ساختمان‌ها

چکیده مقاله

در سال‌‌های اخیر مفهوم معماری سبز با عنوان توسعه پایدار یا ساختمان سبز به نظریه، علم و سبک ساختمان‌هایی اطلاق می-گردد که بر اساس اصول سازگار با محیط¬زیست طراحی و ساخته ‌شوند. معماری سبز بر آن است تا منابع مورداستفاده جهت ساخت و بهره‌برداری هر ساختمان را به حداقل رسانده و حداقل اثرات زیست‌محیطی را در برداشته باشد. بهره¬گیری از روش‌های نوین حفظ انرژی و کاربرد مصالح جدید و بهره¬برداری از مصالح بازیافتی با رعایت مباحث سلامت فردی و محیط¬زیست، اجتماعی برای ساکنان، مورداستفاده قرار می‌گیرد. در راستای محدودکردن کاهش اثرات منفی و طراحی ساختمان‌هایی بهینه از لحاظ زیست‌محیطی و با منابع کارآمد، لازم است که تأثیر سبزینگی در کاهش مصرف انرژی مورد بررسی قرار گیرد. در این پژوهش به نقش انرژی¬های نو در ساختمان‌‌های سبز با تأکید بر کاهش مصرف انرژی پرداخته شده است. هدف اصلی این پژوهش، ارائه شیوه‌های نوین صرفه‌جویی در مصرف انرژی از طریق احیاء معماری سبز است. روش پژوهش، توصیفی - تحلیلی، مروری و داده‌ها و اطلاعات پژوهش و تحلیل اطلاعات به شیوه کتابخانه‌ای و اسنادی گردآوری شده است.